Een persoon die stottert heeft problemen met het vloeiend spreken. Onze hersenen, spieren, zenuwen moeten nauw samenwerken. Dit spreekproces vergt timing en coördinatie. Bij het stotteren is er een verstoring bij de timing en coördinatie, het gebeurt ongewild en onvrijwillig. Er kunnen drie soorten stottermomenten optreden: herhalingen (vi vi vis), verlengingen (vvvvvis) en blokkeringen (v. is).

 

Niet elke persoon stottert evenveel en op dezelfde manier. Het stotteren verloopt periodisch en kent ups en downs. Naast deze kernverschijnselen zijn er nog andere kenmerken voor stotteren. Kinderen, jongeren en volwassenen kunnen onprettige spreeksituaties ervaren. Ze kunnen negatief tegenover hun eigen spreken staan, maar ook tegenover zichzelf. Gevoelens zoals angst, schaamte, spanning kunnen hierdoor uitgelokt worden. Hierdoor kunnen bijkomende gedragingen gesteld worden om "vat te krijgen op" de stottermomenten. Het kan gaan om uitstelgedrag, duwgedrag of vermijdingsgedrag. 

​

Stotteren kan een impact hebben op je leven. Je kan negatieve gevoelens ontwikkelen zoals schaamte, verdriet, angst, ... Bovendien kunnen er ook negatieve gedachten gecreëerd zijn rond het stotteren. Deze negatieve gedachten kunnen ervoor zorgen dat je geleerd hebt hoe je jouw stottermomenten kan vermijden of verbergen voor anderen. Door deze gevoelens en gedachten kan je misschien niet vrijuit praten. Samen gaan we op zoek hoe we deze impact kunnen verminderen zodat jij met meer vertrouwen durft spreken. 

​

Hoe gaan we te werk? 

Je maakt een afspraak om een intakegesprek in te plannen. Tijdens dit intakegesprek leren we elkaar kennen en wordt de hulpvraag in kaart gebracht. Door de hulpvraag kunnen we samen de doelstellingen van de therapie bespreken. Hieronder zijn enkele mogelijke doelstellingen beschreven. 

​

​